شناسایی و مطالعه وضعیت سلامت سنگفرش های مرجانی خلیج چابهار (دریای عمان)

برای شناسایی و بررسی وضعیت سنگفرش های مرجانی خلیج چابهار، عملیات میدانی پس از شناسایی ۴ ایستگاه بعنوان نقاط مرجانی در سال ۱۳۸۷ آغاز و تا پایان سال در ۳ مرحله انجام گرفت. جهت مطالعه وضعیت پوشش مرجان ها که در آن ۸ فاکتور اصلی مد نظر بود، از روش ترانسکت خطی (LIT) در دو محدوده عمقی ۳-۲ متر و ۸-۵ متر استفاده شد. در نهایت ۲۰ گونه مرجان سخت از ۱۴ جنس و ۹ خانواده و یک گونه مرجان نرم شناسایی گردید. خانواده Faviidae دارای بیش ترین تعداد گونه ها بود. طبق بررسی های به عمل آمده گونه های Favia favus، Favia matthaii، Platygyra daedalea و Siderastrea savignyana در تمام ایستگاه ها مشاهده گردیدند. کم ترین تعداد گونه ها در ایستگاه ۴ (تیس) وجود داشتند. بیش ترین درصد پوشش مرجان زنده در عمق ۳-۲ متر با ۳۵ درصد در ایستگاه ۳ و بیش ترین میزان پوشش مرجان های مرده در ایستگاه ۱ دیده شد. بیش ترین پوشش مرجان های زنده در عمق ۸- ۵ متر در ایستگاه ۲و۱ ثبت و بیش ترین میزان مرجان های مرده در این عمق باز هم در ایستگاه ۲ دیده شد. در بررسی اندیس توسعه (DI) و وضعیت (CI)، در عمق ۲-۳ متری ایستگاه چهارم میزان استرس بالا (0/28-) و هم چنین وضعیت میزان رشد و توسعه مرجانی بسیار ضعیف (0/75-) بود و ایستگاه ۳ از نظر شاخص توسعه و شرایط در وضعیت خوبی بود. ایستگاه ۴ در عمق ۸-۵ متری، فاقد اکوسیستم مرجانی بود و طبق محاسبه اندیس توسعه این زیستگاه برای رشد مرجان ها مناسب نمی باشد و طبق محاسبه در این عمق ایستگاه های ۱و۲ دارای وضعیت توسعه خوب و شرایط محیطی و میزان استرس معمولی می باشد.